1. Ważne jest pozytywne nastawienie rodziców do przedszkola (dzieci wyczuwają stany emocjonalne rodziców, nie da się przed nimi ukryć smutku czy niepokoju, jeżeli rodzic przeżywa poranne rozstanie, dziecko również będzie je przeżywało).

2. Warto przedszkole przedstawiać jako wspaniałą przygodę, a nie smutny obowiązek, komentarze: musisz iść do przedszkola, bo ja muszę iść do pacy i zarabiać pieniądze, nie pomogą dziecku w adaptacji w przedszkolu.

3. Dziecko powinno się wysypiać, należy w taki sposób zorganizować środowisko, żeby dziecko kładło się spać odpowiednio wcześnie i rano wstawało wypoczęte; dziecko nie powinno oglądać bajek przed snem, podczas snu dziecka w domu powinien panować spokój.

4. Ważna jest sytuacja rano: przygotowania do przedszkola powinny odbywać się w spokojnej atmosferze, pośpiech i nerwy negatywnie wpływają na proces adaptacyjny (rodzic może wstać wcześniej, przygotować się do wyjścia, przygotować ubranie i śniadanie dla dziecko i dopiero wtedy budzić dziecko, dzięki temu podczas śniadania i ubierania może poświęcić mu czas i beż pośpiechu pomóc w tych czynnościach).

5. Rodzic nie może utrudniać rozłąki, powinien przestrzegać zasad wprowadzonych przed przedszkole, warto opracować jakiś rytuał pożegnania np. zaprowadzić dziecko pod salę i zastosować krótkie pożegnanie (nie mówimy dziecku, że przyjdziemy po nie wcześniej, kiedy jest to niemożliwe, ponieważ będzie nieszczęśliwe, nie składajmy obietnic, których nie możemy spełnić).

6. Wczesne odbieranie dziecka z przedszkola – w początkowym okresie dobrze odbierać dziecko wcześniej z przedszkola, ponieważ 3 – latek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi.

7. Szczególnie w pierwszych dniach przedszkola pozwólmy dziecku zabrać cząstkę domu do przedszkola np. ulubionego misia, zabawkę, kocyk.

8. Przyzwyczajajmy dziecko do samoobsługi – pozwalajmy samemu załatwiać potrzeby fizjologiczne, myć ręce, ubierać się (przygotujmy dziecku wygodny strój do samodzielnego ubierania się, tak by dziecko nie miało trudności w przebieraniu).

9. Bardzo ważne jest spędzanie czasu z dzieckiem po przedszkolu, rodzic powinien w taki sposób się zorganizować, żeby po odebraniu dziecka z przedszkola mieć czas na wspólne aktywności.

10. Wspólne zabawy mogą dotyczyć tego, co działo się w przedszkolu, rodzic może proponować dziecku zabawę w przedszkole albo zabaw, w którą dziecko bawiło się w przedszkolu. Dzięki temu rodzic zobaczy, jaka wizję przedszkola ma jego dziecko.

11. Warto pytać o to, co fajnego wydarzyło się w przedszkolu (absolutnie nie należy pytać: czy wszystko było dobrze? Czy nic złego Ci się nie stało?) Pamiętajmy jednak, że dziecko ma prawo niektórych zdarzeń nie pamiętać, nie zamęczajmy go pytaniami.

12. Rodzice nie mogą złościć się na dziecko za trudności komunikowane przez nauczyciela, powinni być wyrozumiali, powinni wzmacniać poczucie bezpieczeństwa u dziecka (np. posiusiałeś się, trudno, następnym razem spróbuj skorzystać z toalety, ale nie martw się, zawsze będziesz miał zapasowe ubranie w szatni).

13. Rodzice powinni pomagać dzieciom w rozwiązywaniu trudności, np. przypominać, że dziecko może zwrócić się do nauczyciela, że ma zapasowe ubranie itd.

14. Wszelkie trudności i zmiany zachowania dziecka zgłaszajmy wychowawczyni – ona spędza z nim najwięcej czasu i może o tym powiedzieć coś więcej.

15. Pozostawiając dziecko w przedszkolu, warto pamiętać, że ma tutaj najlepszą opiekę, zapewnioną przez doświadczoną kadrę pedagogiczną.